Wejęcie w XXI stulecie jest odpowiednią okazją zarówno do refleksji nad przyszłością, jak i do spojrzenia za siebie. Autorzy artykułów zawartych w tej publikacji podjęli się podczas obrad II Kongresu Mediewistów Polski w Lublinie 20 września 2005 roku (sekcja VII: "Mediewistyka Polska w XX wieku jako intelektualny wytwór epoki") niełatwego zadania na gruncie jeszcze słabo rozpoznanym i budzącym także pozamerytoryczne obawy. Całość składa się z piÂściu tekstów, z których każdy, na określonym przez autora odcinku, wnosi refleksję na temat przeszłości nauki o wiekach średnich. Ogólnie rzecz biorąc, autorzy analizują zakorzenione w mediewistyce paradygmaty, proponując spojrzenie na nie z krytycznej perspektywy.

"To piÂść interesujących artykułów o dość rozbieżnych treściach i rozmaitym ciÂśżarze gatunkowym. Łączy je wspólne przekonanie, że obraz przeszłości przedstawiany przez historyka wiele zawdziÂścza czasom jemu współczesnym. Miejmy nadziejÂś, że omawiany zbiór przyczyni się do upowszechnienia wśród polskich mediewistów przekonania, że historia problemu zawsze jest częścią jego rozwiązania i dlatego warto mieć Âświadomość dziejów uprawianej przez siebie dyscypliny badawczej".

SPIS TREŚCI:

Stefan KWIATKOWSKI, Mediewistyka polska w XX wieku jako postulat badawczy (zamiast wstępu).

Andrzej DąBRÓWKA, Refleksja nad sposobami pisania polskich historii literatury.

Wojciech IWAŃCZAK, Między Europą i Azją. Sąsiedzi Polski w świetle mediewistyki XX wieku.

Stefan KWIATKOWSKI, Modernizm historiograficzny jako metoda wyjaÂśniająca w praktyce badawczej polskich mediewistów XX wieku.

Wojciech PIASEK, Wokół koncepcji feudalizmu. W dialogu kulturowym ze współczesną mediewistyką polską.

Przemysław WISZEWSKI, Wokół prawdy o Âśmierci biskupa Stanisława. Bardzo konserwatywny esej na marginesie rozterek dwudziestowiecznej mediewistki polskiej (Tadeusz Wojciechowski, Marian Plezia, Gerard Labuda).